Ανακοίνωση για το Ασφαλιστικό

Το Ασφαλιστικό πρόβλημα και ιδίως η διάκριση των Δικηγόρων σε προ και μετά το έτος 1993 ασφαλισμένους, παραμένουν επίκαιρο θέμα εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες. Η άμβλυνση των ανισοτήτων που προέκυψαν αποτελεί πάγιο αίτημα του κλάδου μας προς την Πολιτεία, για το οποίο ήδη έχουμε αγωνιστεί και ακόμα αγωνιζόμαστε να διευθετηθεί.
Ο προσφάτως με οριακή πλειοψηφία ψηφισθείς Νόμος του Ασφαλιστικού, αντί να δώσει λύσεις και απαντήσεις στα σοβαρά προβλήματα του κλάδου μας, μονομερώς επιβληθείς, απαξίωσε κάθε έννοια κοινωνικού διαλόγου με τους άμεσα ενδιαφερομένους, ενώ προχώρησε σε μια άτεχνη, πρόχειρη και απρόσφορη ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων μας με εκείνα άλλων επιστημονικών κλάδων, χωρίς να διασφαλίζει τη βιωσιμότητα τους, αποκλειστικά και μόνο σε βάρος των ίδιων των ασφαλισμένων και ιδίως των νεότερων, καθώς και της περιουσίας των Ταμείων μας.

Μεταξύ άλλων, ο προσφάτως ψηφισθείς Νόμος του Ασφαλιστικού:

• αντί να μειώσει το χάσμα ανάμεσα στις συντάξεις των ασφαλισμένων προ και μετά του έτους 1993, βαθαίνει αυτό, ορίζοντας ότι οι επικουρικές συντάξεις δεν μπορούν να υπερβαίνουν το 20% της κύριας σύνταξης (άρθρο 147 παρ. 2). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ένας δικηγόρος 5ετίας ασφαλισμένος μετά το 1993, ο οποίος έχει κρατήσεις από τα ταμεία του σχεδόν ίδιες με τους προ του 1993, θα πάρει περίπου τη μισή σύνταξη!
• δεν κάνει πουθενά λόγο για την τύχη των υπέρογκων χρηματικών ποσών, που παρανόμως έχουν παρακρατηθεί από την Ελληνική Πολιτεία και ουδέποτε αποδόθηκαν στο Ταμείο Νομικών, στο οποίο ανήκουν. Αντιθέτως, εισάγει πενταετή παραγραφή για τις απαιτήσεις υπέρ των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (ΦΚΑ), ήτοι και του δικού μας Ε.Τ.Α.Ε. Δηλαδή μετά την πάροδο της πενταετίας, δε θα νομιμοποιούμαστε έστω και να αξιώνουμε την απόδοση από την Ελληνική Πολιτεία των οφειλομένων.
• στο νέο νόμο γίνεται μνεία στους λεγόμενους κοινωνικούς πόρους, που αποτελούν τη βασική πηγή εσόδων για τα Ασφαλιστικά μας Ταμεία και μέρος των οποίων θα εξαιρεθεί, σε βάρος της βιωσιμότητας του δικού μας Ταμείου, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για το «Ασφαλιστικό Κεφάλαιο Νέων Γενεών», στη διοίκηση του οποίου συμμετέχουν μόνο παράγοντες διοριζόμενοι από την κυβέρνηση. Σημειωτέον ότι πριν την επικείμενη ενοποίηση η βιωσιμότητα του Ταμείου μας είχε διασφαλιστεί μέχρι και το έτος 2035 με βάση σχετικές μελέτες.
• θεσπίζει κοινό όριο συνταξιοδότησης τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άνδρες ασφαλισμένους το εξηκοστό πέμπτο (65ο) έτος της ηλικίας, χωρίς οιαδήποτε μέριμνα και πρόνοια για τις μητέρες και δυσχεραίνοντας την έξοδο από το επάγγελμα, με άμεσο αντίκτυπο στην επίταση του διαχρονικού προβλήματος του πληθωρισμού, που ταλανίζει τον κλάδο μας.
• τίθενται σοβαρά θέματα διοίκησης των ΦΚΑ, καθώς προβλέπεται, μεταξύ άλλων, ο διορισμός ενός Κυβερνητικού Επιτρόπου, ο οποίος θα μετέχει στις συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων και θα έχει την απόλυτη και αποκλειστική εξουσία, οικεία βουλήσει, να αναστέλλει την ισχύ των αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου για όσο θέλει και χωρίς χρεία αιτιολογήσεως της αποφάσεώς του αυτής.

Όλα τα παραπάνω είναι ελάχιστα εκ των προβλεπομένων στο νόμο που μας θίγουν άμεσα και διαπιστώνονται με μια απλή ανάγνωση. Οποιαδήποτε περαιτέρω εμβάθυνση και επιστημονική μελέτη επί του περιεχομένου και των αποτελεσμάτων αυτού μπορεί να χρησιμεύσει σε μια ενδεχόμενη μελλοντική διαπραγμάτευση με την Κυβέρνηση, η οποία όμως δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, εάν δεν παραμείνει στην επικαιρότητα το θέμα του νέου Νόμου και δεν εξακολουθήσει η σταθερή και ενιαία αντίδρασή μας σ’ αυτόν.
Επειδή το ασφαλιστικό αφορά κατά κανόνα τους νεότερους Δικηγόρους και δη τους μετά το 1993, οι οποίοι θα γίνουν αποδέκτες όλων των αρνητικών συνεπειών του νέου Νόμου, καλούμενοι συγχρόνως σε θυσίες θεμελιωδών δικαιωμάτων τους, για να εξασφαλιστεί η ύπαρξη των Ταμείων, που μέχρι και σήμερα ήταν βιώσιμα και κινδυνεύουν άμεσα από τις επιλογές της Ελληνικής Πολιτείας, η οποία θα διαχειρίζεται την περιουσία τους ερήμην των ίδιων των ασφαλισμένων.
Επειδή τίποτα δεν έχει τελειώσει μέχρι και την έκδοση των απαραίτητων για την εφαρμογή του Νόμου Υπουργικών Αποφάσεων και ο αγώνας πρέπει να εξακολουθήσει ενεργός, διαρκής και από κοινού με τους άλλους Δικηγορικούς Συλλόγους της χώρας, π ρ ο τ ε ί ν ο υ μ ε:

1. την λήψη πρωτοβουλίας εκ μέρους του Δ.Σ. Πατρών για άμεση σύγκληση της Συντονιστικής Επιτροπής των Δικηγορικών Συλλόγων.
2. την κλήση της κυβέρνησης σε διαπραγματεύσεις με όλο τον δικηγορικό κόσμο επί του συνόλου του Ασφαλιστικού, με προτάσεις τροποποίησης όλων των σημείων που μας θίγουν.
3. τη δημοσίευση της γνωμοδότησης Μανιτάκη και της μελέτης Μητρόπουλου και σχετικών με το νέο Νόμο περί Ασφαλιστικού άρθρων σε όλα τα νομικά περιοδικά, καθώς και στον τύπο.
4. την έκδοση φυλλαδίου από τον Δ.Σ. Πατρών με τις διατάξεις του νέου ασφαλιστικού νόμου, που μας αφορούν άμεσα, καθώς και τις διατάξεις του μέχρι τώρα ισχύοντος ασφαλιστικού καθεστώτος.
5. κυλιόμενες αποχές (μία διαφορετική ημέρα ανά εβδομάδα).